مرا ببوس ( برای شنیدن اینجارا کلیک کنید ) عنوان تصنیف محبوب نیمه اول قرن ۲۰ میلادی در ایران است اثری با صدای حسن گلنراقی، شعر از حیدر رقابی ، ساخت آهنگ مجید وفادار در دستگاه اصفهان، همراه با ویلون پرویز یاحقی و پیانوی مشیر همایون شهردار از ترانههای موسیقی ایرانی است. شعر «مرا ببوس» در مجموعه شعری از «حیدر رقابی» به نام «آسمان اشک» در سال ۱۳۲۹ در «انتشارات امیرکبیر» به چاپ رسید . « مرا ببوس به عنوان ترانه قهرمانی، سرود آخرین ساعات پیش از اعدام، فریاد علیه کودتا و اختناق در تاریخ ایران ماندگار شده است. همین است که تا هر وقت اعدام و کودتا و اختناق هست، مرا ببوس هم هست.
«مرا ببوس» با صدای «گلنراقی»، ضبط و اجرائی دوباره نشد. هر چه بود و هست، همه از همان نسخهای است که در استودیوی شماره هشت رادیو ایران، در میدان ارک تهران ضبط شده.
حسن گلنراقی در سال ۱۳۰۰ خورشیدی در کوچه آبشار خیابان ری در تهران بهدنیا آمد. بعد از تحصیلات متوسطه، به کار پدری خود که خرید و فروش بلور و چینی عتیقه بود پرداخت. او کمکم در رشته عتیقهشناسی کارشناسی ارزنده شد و دست اندرکاران این رشته نظر او را قبول داشتند. حسن گلنراقی سالها در سرای بلورفروشهای بازار تهران کسب و کار مختصری و متوسطی داشت. در کار و کاسبی قانع و درستکار بود و تا آخر عمر مورد احترام بازرگانان و صنف بلور و چینی بود. او قدی بلند و مویی سفید داشت، و آرام و شمرده صحبت میکرد. حسن گلنراقی خوانندهای غیر حرفه ای بود و با ترانه «مراببوس» نامش در فهرست خوانندگان ایران قرار گرفت. از آهنگ دیگری به نام ستاره مُرد هم باقیست که هرگز به محبوبیت ترانه «مرا ببوس» نرسید .حسن گلنراقی در مهر ماه ۱۳۷۲ دیده از جهان فرو بست.
تعداد بازدید : 150